Η συγχώνεση της κοινότητας
Το Μάιο του έτους 1959 οι κάτοικοι του χωριού μας, ύστερα από κοινή διαπίστωση που έκαναν, ότι είχαν οικονομική αδυναμία στην διάνοιξη κοινοτικού δρόμου από την εθνική οδό 111/56, στο Βεσίνι, πήραν την απόφαση να ζητήσουν από την Νομαρχία Αχαϊας την έγκριση μεταφοράς του χωριού σε μια από τις παρακάτω θέσεις : Αγ. Κωνσταντίνος, Ροζιάρι ή Ισιώματα, που όλα βρίσκονταν κοντά στην εθνική οδό.
Η Νομαρχία αποδέχθηκε το αίτημα των κατοίκων και ύστερα από σχετικές μελέτες, που έκαναν οι Τεχνικές της Υπηρεσίες, κρίθηκε κατάλληλη η θέση του Αγ.Κωνσταντίνου για την μεταφορά του χωριού.
Το 1960-61 άρχισαν οι πολεοδομικές μελέτες της Νομαρχίας για την ανακοικοδόμηση του νέου χωριού. Περί τα τέλη όμως του 1961 και ενώ οι μελέτες βρίσκονταν σε εξέλιξη, εμφανίστηκαν οι πρώτες παλινωδίες πολλών κατοίκων του χωριού οι οποίοι με σχετική αίτησή τους ζήτησαν την ακύρωση της πρώτης απόφασης και την έγκριση μεταφοράς σε άλλη θέση.
Κατά την διάρκεια εξεύρεσης κάποιας αποδεκτής από όλους λύσης, οι κάτοικοι των χωριών Πάου και Δεχουνίου με αιτήσεις τους ζήτησαν από την Νομαρχία να εγκρίνει την μεταφορά και των δικών τους χωριών σε ανάλογη θέση πλησίον της Εθνικής Οδού.
Στο σημείο αυτό η Νομαρχία εξέτασε συνολικά το θέμα και μετά από σχετικές μελέτες και εισηγήσεις, εγκρίνει τελικά την μεταφορά και των τριών χωριών στην θέση "Χαλιάδες" (Σκουπέικο κάμπο) περιφέρειας της κοινότητας Πάου και η συνένωσή τους σε μια ενιαία κοινότητα.
Υστερα από την παραπάνω απόφαση, το έτος 1966 έγινε η απαλλοτροίωση της έκτασης (Ε 200.τΔ.1966), η διανομή δια κλήρου οικοπέδων και η ανέργεση των κατοικιών βάσει 3-4 τυποποιημένων σχεδίων πολεοδόμησης.
Στο καινούριο αυτό χωριό έκτισαν σπίτια και εγκαταστάθηκαν όλοι οι Βεσιναίοι που κατοικούσαν στο πάνω χωριό.
(όπως φαίνεται από ψηλά το νέο χωριό)
Η νέα κοινότητα, δυνάμει του από 16 Μαρτίου 1973 Β.Δ που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 77/27.3.1973 έλαβε το όνομα "Κοινότης Πάου".
Στο νέο χωριό κατασκευάστηκε Ενοριακός Ναός αφιερωμένος στην μνήμη των Αγ.Θεοδώρων.Στην περιφέρεια της παλαιάς και νέας κοινότας Πάου, και στην θέση Κάμπος, κοντά στο καινούριο χωριό, υπήρχε Βυζαντινή Μονή αφιερωμένη στον Πρωτόκλητο Άγιο Ανδρέα.
Το παμπάλαιο αυτό Μοναστήρι, προφανώς λόγω εγκατάλειψης, γκρεμίστηκε. Το 1862, πάνω στα θεμέλια της παλαιάς Μονής, κτίστηκε καινούρια Εκκλησία, η οποία το καλοκαίρι του 1875 εγκαινιάστηκε από τον Επίσκοπο Καλαβρύτων Ευθύμιο.
Στην ανατολική πλευρά του βουνού Άγιος Αθανάσιος Πάου, υπάρχει αρχαιοτάτη μικρή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου.Σύμφωνα με την παράδοση, στην θέση εκείνη και μέσα σε μικρή κρύπτη (σπηλιά), βρέθηκε εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας. Ο χρόνος ανεύρεσης είναι άγνωστος, ίσως βρέθηκε τον 8ο ή 9ο αιώνα.
Το 1882 οι Σκουπιώτες γκρέμισαν το παλαιό εκκλησάκι και έφτιαξαν καινούριο, μεγαλύτερο, στο οποίο χωρούν 15-20 άτομα. Εγκαινιάστηκε στις 23.10.1908 από τον Επίσκοπο Χαρίτωνα. Πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου με την συμμετοχή πολλών προσκυνητών από τα γύρω χωριά.
Η Νομαρχία αποδέχθηκε το αίτημα των κατοίκων και ύστερα από σχετικές μελέτες, που έκαναν οι Τεχνικές της Υπηρεσίες, κρίθηκε κατάλληλη η θέση του Αγ.Κωνσταντίνου για την μεταφορά του χωριού.
Το 1960-61 άρχισαν οι πολεοδομικές μελέτες της Νομαρχίας για την ανακοικοδόμηση του νέου χωριού. Περί τα τέλη όμως του 1961 και ενώ οι μελέτες βρίσκονταν σε εξέλιξη, εμφανίστηκαν οι πρώτες παλινωδίες πολλών κατοίκων του χωριού οι οποίοι με σχετική αίτησή τους ζήτησαν την ακύρωση της πρώτης απόφασης και την έγκριση μεταφοράς σε άλλη θέση.
Κατά την διάρκεια εξεύρεσης κάποιας αποδεκτής από όλους λύσης, οι κάτοικοι των χωριών Πάου και Δεχουνίου με αιτήσεις τους ζήτησαν από την Νομαρχία να εγκρίνει την μεταφορά και των δικών τους χωριών σε ανάλογη θέση πλησίον της Εθνικής Οδού.
Στο σημείο αυτό η Νομαρχία εξέτασε συνολικά το θέμα και μετά από σχετικές μελέτες και εισηγήσεις, εγκρίνει τελικά την μεταφορά και των τριών χωριών στην θέση "Χαλιάδες" (Σκουπέικο κάμπο) περιφέρειας της κοινότητας Πάου και η συνένωσή τους σε μια ενιαία κοινότητα.
Υστερα από την παραπάνω απόφαση, το έτος 1966 έγινε η απαλλοτροίωση της έκτασης (Ε 200.τΔ.1966), η διανομή δια κλήρου οικοπέδων και η ανέργεση των κατοικιών βάσει 3-4 τυποποιημένων σχεδίων πολεοδόμησης.
Στο καινούριο αυτό χωριό έκτισαν σπίτια και εγκαταστάθηκαν όλοι οι Βεσιναίοι που κατοικούσαν στο πάνω χωριό.
(όπως φαίνεται από ψηλά το νέο χωριό)
Στο νέο χωριό κατασκευάστηκε Ενοριακός Ναός αφιερωμένος στην μνήμη των Αγ.Θεοδώρων.Στην περιφέρεια της παλαιάς και νέας κοινότας Πάου, και στην θέση Κάμπος, κοντά στο καινούριο χωριό, υπήρχε Βυζαντινή Μονή αφιερωμένη στον Πρωτόκλητο Άγιο Ανδρέα.
Το παμπάλαιο αυτό Μοναστήρι, προφανώς λόγω εγκατάλειψης, γκρεμίστηκε. Το 1862, πάνω στα θεμέλια της παλαιάς Μονής, κτίστηκε καινούρια Εκκλησία, η οποία το καλοκαίρι του 1875 εγκαινιάστηκε από τον Επίσκοπο Καλαβρύτων Ευθύμιο.
Στην ανατολική πλευρά του βουνού Άγιος Αθανάσιος Πάου, υπάρχει αρχαιοτάτη μικρή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου.Σύμφωνα με την παράδοση, στην θέση εκείνη και μέσα σε μικρή κρύπτη (σπηλιά), βρέθηκε εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας. Ο χρόνος ανεύρεσης είναι άγνωστος, ίσως βρέθηκε τον 8ο ή 9ο αιώνα.
Το 1882 οι Σκουπιώτες γκρέμισαν το παλαιό εκκλησάκι και έφτιαξαν καινούριο, μεγαλύτερο, στο οποίο χωρούν 15-20 άτομα. Εγκαινιάστηκε στις 23.10.1908 από τον Επίσκοπο Χαρίτωνα. Πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου με την συμμετοχή πολλών προσκυνητών από τα γύρω χωριά.
Σχόλια